Wie is Coss

COSSkids of wel de "Coalition of Silicone Survivers" 2e generatie, is een kleine puur Nederlandse groep mensen die door eigen ervaring met siliconen implantaten bijna 25 jaar geleden begonnen in te zien dat hun gezondheid problemen wel eens voort zouden kunnen komen uit de siliconen implantaten in hun lichaam. Na die veronderstelling hebben we contact gezocht met mensen met gelijksoortige bezwaren.

Er waren op het moment van ontstaan van COSSkids slechts weinigen, middels belangengroepen in heel Europa en de Verenigde Staten, die de wereld toeschreeuwden dat er wat mis was met hun gezondheid nadat ze met siliconen gevulde borstimplantaten kregen ter vervanging- of vergroting/verfraaiing van hun borsten. Het antwoord dat deze vrouwen van hun artsen kregen was: "het zit u tussen de oren". Een weinig respectvol en onverantwoordelijke benadering die eigenlijk niet zo ver van de waarheid bleek te liggen, gezien het verstoppend effect van siliconen in de hersenen, organen en aderen.

Omdat wij niet alleen het probleem der "siliconen-vrouwen" onder ogen kregen maar ook de effecten zagen op onze kinderen die geboren waren onder de borstimplantaten van de moeder, konden wij ons niet verenigen met de belangen van groepen in Nederland die eerst het probleem van de vrouwen wilden oplossen. Daarom keken wij naar de USA en sloten ons aan bij COSS Colorado USA die er een vooruitstrevender visie op na hield wat de 2e generatie slachtoffers aangaat. Het zijn dan ook, naar onze mening, problemen die met elkaar verbonden zijn. Helaas is de vrouw, Linda Roth, die in Colorado COSS USA leidde in 2000 vroegtijdig overleden aan de gevolgen van haar siliconen implantaten.

Wat streeft COSS na?

Natuurlijk kunnen intelligente vrouwen best voor zich zelf uitmaken of ze het risico van ziekworden door "siliconen borst implantaten" willen aangaan. Wel vinden wij het daarbij noodzakelijk dat er eerlijke en waarheidsgetrouwe informatie aangeboden wordt aan die vrouwen. Zodat zij in staat worden gesteld de juiste afweging te maken die voor haar verdere leven en gezondheid, maar ook voor de toekomst van haar nageslacht, uitermate belangrijk kan zijn.

Wat wij in bijzonderheid nastreven is, dat er een verbod komt om meisjes en vrouwen, ongeacht de leeftijd, die nog aan gezinsvorming moeten beginnen de siliconenprothese te implanteren. Zodat ook hun kinderen een eerlijke kans krijgen op een gezond en kansrijk leven.

Verder dient er ook in Nederland, net zoals in andere landen doelgericht wetenschappelijk onderzoek te worden verricht naar de effecten van siliconen en de gebruikte additieven en hoe ze in het menselijk organisme muteren om zodoende in te grijpen in o.a. de proteïene eigenschappen.

Mooi zou ook zijn dat artsen een objectief en positief standpunt in nemen betreffende de klachten van vrouw en kind, hun patiënten dus, die met deze chemische vervuilingen in aanraking zijn gekomen. Het zogenoemde "re-vieuwen" van het reeds bestaande onderzoekmateriaal, die veelal op frauduleuze uitkomsten berusten, is daarbij bepaald niet voldoende. Maar het is juist in Nederland de fundatie waarop toelating en gebruik van siliconen implantaten berusten. Artsen hebben een zorgplicht, ook wanneer ze zichzelf of collega's daarmee kunnen schaden.

Ethiek is een grondbeginsel van de artsenopleiding,
handel daar dan ook naar.